İşgalden İstiklale Cezayir

Abstract

1519'da Barbaros'un fethiyle Osmanlı hakimiyetine giren Cezayir, 1830'da Fransızlar tarafından işgal edilmiştir. Zor bir dönemden geçen Osmanlı Devleti, işgali diplomatik yollarla önlemeye çalışmış; fakat başarılı olamamıştır. Ancak Doğu'da Hacı Ahmed Bey'in, Batı'da da Emir Abdülkadir'in direnişlerini desteklemiştir. İlk defa 1847'de yayınlanan devlet salnamesinde Cezayir'e yer vermemiştir. Fransa yaklaşık bir milyon Avrupalı kolonu Cezayir'e yerleştirerek nüfus ve güç dengesini değiştirmiştir. Elinden toprakları alınan yerli halk, 1881'deki “Yerli Kanunu” (Code de l'indigenat) ile ikinci sınıf konumuna düşürülmüştür. 1954'de başlayan milli mücadele sonucu Cezayir 1962'de bağımsızlığına kavuşmuştur. Cezayir'in bağımsızlık oylamalarında Fransa'nın yanında yer alan Türkiye çekimser oy kullanmıştır. İkili ilişkileri olumsuz etkileyen bu durum daha sonraki dönemde onarılmaya çalışılmıştır.