Fetal Parvovirus B19 Enfeksiyonlarında Yönetim ve Prognoz

Abstract

Amaç: Parvovirus B19 (B19V), solunum sekresyonları, el-ağız teması, kontamine kan ürünleri, anneden fetusa vertikal yolla geçişi bilinen bir DNA virusudur. Gebelikte endemik dönemde yıllık enfeksiyon insidansı %1-2; epidemilerde %10’lara çıktığı bildirilmiştir. Virus eritroid progenitör hücrelere tropizm gösterir. Fetal enfeksiyon, karaciğer ve kemik iliğinde geçici bir eritopoez arrestine sebep olarak fetuste anemiye ve myokardial inflamasyona bağlı kalp yetmezliğihidrops fetalis olarak prezente olur. Kliniğimizde fetal B19V enfeksiyonu tanısı koyulan gebeliklerin takip ve tedavisi, gebelik sonuçlarının incelenmesi amaçlandı. Metod: 2015-2019 arasında kliniğimizde hidrops fetalis veya fetal anemi tespit edilip fetal kanda B19V PCR saptanan 9 gebeliğin takip ve tedavi kayıtları, postnatal sonuçları retrospektif incelendi. Bulgular: Tanıda ortalama gebelik haftası 21.4 (18-25) idi. Tanı zamanında ortalama MCA-PSV: 2.13 cm/sn (1.79- 3,00) idi. Tüm fetüslerde anemiye bağlı hidrops tanısı koyduran en az dört tane patolojik ultrason bulgusu vardı. B19V enfeksiyonu tanısı amniyosentez örneği veya fetal kanda PCR yöntemiyle koyulmuştu. Bir hastada B19V enfeksiyonu tanısı almasına rağmen ağır anemi saptanmadı, takip ultrasonlarda bulgular spontan geriledi, termde sağlıklı canlı doğum gerçekleşti. Bir hastada tanısal amaçlı kordosentezi takiben fetal kayıp gerçekleşti, fetal hemoglobin: 3 gr/dL idi. Kalan 7 hastaya intrauterin kan transfüzyonu yapıldı. Ortalama hemoglobin seviyesi transfüzyon öncesi 2,68 g/ dL (1,3-4,4), transfüzyon sonrası 13,75 g/dL (10,2- 16,5)idi. 2 hastada transfüzyon tekrarı gerekti; bunlardan birinde ikinci transfüzyondan 2 gün sonra fetus kaybedildi, diğeri ikinci transfüzyondan 3 hafta sonra hidrops bulgularının gerilememesi, annede ağır preeklampsi- Mirror sendromu gelişmesi üzerine sonlandırıldı. Kalan 5 hastada transfüzyon sonrası ortalama 23,8 günde hidrops bulguları ve fetal anemi düzeldi. Bunlardan ikisi sağlıklı doğumla sonuçlandı, neonatal dönemde sekel izlenmedi.3 tanesinin ise gebelikleri patolojik ultrason bulgusu olmaksızın devam etmektedir. Sonuç: Parvovirus B19 enfeksiyonu kendini sınırlayan bir enfeksiyon olabilmekle birlikte patolojik ultrason bulgularından yola çıkarak tanı koyulan hastalar tedavi gerektirebilir. Intrauterin kan transfüzyonlarıyla başarılı sonuçlar alınırken, ağır hidropik olan ve tekrarlayan transfüzyon gereksinimi olan vakalarda prognoz daha kötüdür. Anahtar kelimeler: parvovirus B19, hidrops fetalis, fetal anemi, intrauterin kan transfüzyonu, kalp yetmezliği