Eksen ve Mezhep Tartışmaları Arasında Türk Dış Politikasında Yeni Eğilimler

Abstract

AKP ile 2000'ler boyunca yaşanan değişim 2010lara gelindiğinde Türk Dış politikasının geleneksel eğilimlerinden önemli ölçüde farklılaşmış bir tablo ortaya çıkardı. Kuruluştan yakın tarihe kadar Türk dış politikasının temel amacı Lozan Antlaşması ile oluşan statükonun korunması olmuştur. Geleneksel Türk Dış politikası denince üzerinde yaygın bir mutabakat olan ikinci prensip olarak ise "Batıcılık" sayılmaktadır. Çalışmada AKP ile Türk dış politikasına bazı yeni kavrayış ve prensiplerin girdiği ya da genişlediği ileri sürülüyor. Yeni olarak giren nosyonlar ilimli islamcılık ve mezhep eksenli siyaset olarak karşımıza çıkıyor. Türkiye'nin 2000'lerin sonunda Mezhebe dayalı siyaset izlenmesi önce Irak içi gelişmelerde ardından Suriye konusunda gündeme gelmiş ve giderek Ortadoğu'daki diğer konulara doğru yayılma eğilimi göstermeye başlamıştır. Çalışma içerisinde AKP'nin yeni-Osmanlıcılık çerçevesinde araçsalîaştırdığı "komşularla sıfır sorun" politikasını neden terk ederek, Suriye krizi ile birlikte mezhep temelli bir ittifaka liderlik etmeye çalıştığı açıklanmaya çalışılmaktadır.