Normozoospermi, Teratozoospermi ve Oligoteratozoospermi Olgularında Spermatozoal RNA Miktarının Embriyo Gelişimi Üzerine Etkisi

Abstract

Amaç: Matür spermatozoada yaklaşık 3000 adet transkriptin bulunduğu ve bu moleküllerin, sinyal transdüksiyonu, hücre proliferasyonu ve spermatogenizin erken safhalarına özgü yolakların yanı sıra fertilizasyon ve embriyo gelişiminde de rol oynadığı belirtilmektedir. Bu çalışmada amacımız, farklı sperm karakterine sahip olan bireylerde spermatozoal RNA miktarı ile preimplantasyon embriyo gelişim kalitesi arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. Gereç-Yöntem: Üremeye Yardımcı Teknikler Merkezinde erkek infertilitesi nedeni ile tedavi gören ve eşlik eden kadın infertilitesi bulunmayan 33 çift çalışmaya davet edilmiştir. Çalışma toplumu, normozoospermi (N), teratozoospermi (T) ve oligoteratozoospermi (OT) şeklinde üç gruptan oluşmaktadır. Yardımla üreme tekniklerinde kullanıldıktan sonra geriye kalan sperm örneklerinden total RNA izolasyonu yapılmıştır. Spermatozoon RNA miktarının gelişimin üçüncü gününe (D3) kadar olan preimplantasyon embriyo gelişimi üzerine olan etkisi Mann-Whitney U ve Spearman korelasyon testi kullanılarak istatistiksel olarak araştırılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan çiftlerde ortalama kadın yaşı 30,84 (± 4,61) ve erkek yaşı 34,10 (± 4,74) şeklindedir. Gruplar karşılaştırıldığında spermatozoon RNA miktarının OT grubunda özellikle N grubuna göre daha yüksek olduğu (53,39 fg (±27,84) vs 20,10 fg (±17,49), p=0,020) belirlenmiştir. Spermatozoon RNA miktarı ile N grubunda pronükleus skoru (r=0,78, p=0,004), D3 kaliteli embriyo gelişimi (r=0,73,p=0,011) arasında korelasyon olduğu gözlenmiştir. Sonuç: Spermatozoanın taşıdığı DNA’nın yanı sıra içerdiği RNA yükü de embriyo gelişimi için önem taşımaktadır.