A Heterotopia Divided: Spaces of Labor in Louisa May Alcott’s 'Little Women'

Abstract

On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında sanayileşmenin gelişimi ve yükselen göç dalgaları Amerikan işçi sınıfının koşulları üzerinde büyük etkisi olmuştur. Amerikan İç Savaşı ve sonrasındaki yeniden yapılanma süreciyle kesişen bu dönem, sendikalar örgütlemekte ve çalışma koşullarıyla ilgili birçok sorunu çözmekte daha güçlü ve kararlı bir emek hareketine tanıklık etmiştir. Louisa May Alcott, Küçük Kadınlar (1868) romanını böyle bir toplumsal ve ekonomik iklimde yazmıştır. Bu makale, Louisa May Alcott’un Küçük Kadınlar’daki karakterleri ve uzamı nasıl düzenlediğine bakarak, romanın mevcut emek koşullarının iki farklı heterotopya biçimindeki uzamsal kurgulanışını inceleyecektir. Foucault ve Harvey’nin uzam yaklaşımlarından yararlanan bu makale, March ailesinin evinin bir emek heterotopyası işlevi gördüğünü, Jo March’ın ise ona karşı kendi karşı-heterotopyasını kurduğunu ileri sürmektedir. Başka bir deyişle, March ailesinin evi Amerikan İç Savaşı döneminin emek koşullarını ele alır, eleştirir ve tersine çevirirken, Jo March kendi aile evinin düzenine karşı çıkmak için aynı işlemleri izler. Jo’nun karşı hamlesi, ona özgün ve bağımsız bir ses kazandıran yazma edimiyle belirlenmiştir. Ancak, daha da önemlisi, kendi çalışma koşullarını geliştirmesini sağlayan yazarlığının, yazmak için kullandığı tavanarasının ötesinde etkilerinin olmasıdır. Bu makalenin amacı, Jo March’ın karakterini her iki heterotopyadaki işlevine göre yeniden okumak ve onun, kız kardeşlerini güçlendirme çabasıyla, sürekli olarak ev emeği ve düşünsel emek heterotopyaları arasında arabuluculuk yaptığını göstermektir.