The Emotional Appeal of Science Fiction Cinema: In Awe of Interstellar

Abstract

Bilim kurgu neredeyse modern dünyanın mitolojisi haline gelmiş olup edebiyata kıyasla sinema alanında insanları kitleler halinde etkilemeyi beceren bir türdür. Bilim kurgu edebiyatının cezbedici yönlerinden biri olarak gösterilen ‘yüce,’ büyüklük, güç ve sınırsızlık ile ilişkilendirilen, geniş bir anlamsal varyasyona sahip felsefi ve estetik bir kavramdır. Sinemada yücenin dışavurumu bir ‘hayranlık’ duygusu oluşturur. Hayranlık girift bir duygu olarak teorik ve ampirik çalışmalarda son yıllarda artan bir hızla incelenmektedir. Bu çalışmada, Christopher Nolan’ın Yıldızlararası (Interstellar, 2014) filmi özelinde, bilim kurgu sinemasının insanları cezbetmesinin ardında yatan hayranlık duygusu incelenmiştir. Film, yücenin ayırt edici tasvirlerine sahiptir ve bilim kurgu temalarının çeşitli yönlerini ve belirli duygusal nitelikleri işleyerek hayranlığın iki ayırt edici özelliğini (enginlik ve uyum sağlama ihtiyacı) ortaya koymaktadır. Bir sinemasal duygu olarak hayranlığın Yıldızlararası filminin duygusal özü olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Film, hayranlık duygusunun işlemsel yapısını somutlaştırır.Anahtar Kelimeler: Bilim kurgu, sinemasal duygu, hayranlık, yüce, yüce estetiği