Kamu Teşvik Mekanizmalarının Yenilenebilir Enerji Kaynakları Üzerine Etkisi: AB Ülkeleri ve Türkiye’de Güneş Enerjisine Yönelik Dinamik Panel Veri Analizi

Abstract

Fosil yakıtların sınırlılığı, enerji arz güvenliği, yükselen çevre bilinci, enerji tüketiminin sürdürülebilir ve temiz olması kaygıları dünya genelinde alternatif bir enerji kaynağı olarak yenilenebilir enerji yatırımlarını artırmıştır. Yenilebilir enerji yatırımlarının maliyetli ve geri dönüşünün uzun dönemli olması, bu alana ilgiyi artırmak isteyen hükümetleri orta ve uzun vadeli planlarla teşvik mekanizmaları geliştirmeye yöneltmiştir. Teşviklerin sınırsız olmayan kamu kaynaklarından finanse edilmesi, optimal teşvik mekanizmasının tespit edilerek politika yapıcıya yol göstermesi açısından önemlidir. Bu çalışmanın amacı, teşvik mekanizmalarının yenilenebilir enerji yatırımlarını ne ölçüde etkilediğini ortaya koymak ve optimal teşvik mekanizmalarını belirlemektir. Çalışmada, teşvik araçları ile güneş enerjisi kurulu güç kapasitesi arasındaki ilişki, 2001-2015 arası yıllık verileriyle 28 ülke için tek aşamalı ve iki aşamalı Arellano Bond Genelleştirilmiş Momentler Metoduna dayalı dinamik panel yöntemiyle incelenmiştir. Çalışmanın bulguları, tarife garantisi/prim sisteminin, vergi teşviklerinin, yeşil sertifika sisteminin ve GSYİH’nin, güneş enerjisi kurulu güç kapasite artışı ile pozitif ve anlamlı ilişkili olduğu, enerji ithalatı ve güneş enerjisi kurulu güç kapasitesi artışı arasında negatif ve anlamlı ilişki olduğu, sübvansiyonlar ve krediler ile güneş enerjisi kurulu gücü artışı arasında anlamlı bir ilişki olmadığı yönündedir.