“Strategic Practices of Public Diplomacy Policies in Educational Field and Turkey’s Potantial for Cultural Diplomacy”

Abstract

Bugün yaşadığımız 21. yüzyıl çok önemli değişim ve dönüşümlere sahne oldu. En önemli paradigma değişimlerinden biri toplumlar arası ilişkilerde yaşandı. Ülkelerin birbirleriyle ilişkilerinde askeri, sert ve realist yaklaşımların etkisi azaldı; idealizmin, kültürel ilişkilerin, diplomasinin, yumuşak güç kullanımının ve etkileşimin önemi arttı.

İletişimin stratejik değerinin arttığı, kamuoyu olgusunun öne çıktığı, doğru bilgilendirmenin, iknanın önem kazandığı yeni uluslararası sistemde Kamu Diplomasisi yönetimi de ülkeler tarafından öncelikle tercih edilen stratejik bir unsur haline gelmiştir. Başka ülkelerin kamuoylarını etkilemeyi önceleyen Kamu Diplomasisi; geleneksel diplomasiden farklı olarak hükümetleri değil, hükümet dışı aktörleri ve kamuoylarını hedeflemektedir. Kamu Diplomasisinin amaçları arasında; yabancı kamuoylarını bilgilendirmek ve etkilemek, bu etkiyi geliştirmek, yanlış anlamaları ortadan kaldırmak, toplumlar arasında sağlıklı bir diyalog zemini inşa etmek bulunmaktadır.

Kamu diplomasisi yönetimi; karşılıklı anlayış oluşturma amacıyla kültür, eğitim, bilim, medya, spor vb. yumuşak güç unsurlarını yoğun olarak kullanmakta, karşılıklı iletişim ve etkileşimi esas almaktadır. Bu sayede ülkelerin ve toplumların birbirlerine yönelik algılamaları değişmekte, yakınlıkları artmakta, zihinlerdeki imajlar güncellenmekte, yanlış anlamalar ortadan kalkmaktadır. Olumlu algılamalar çoğalınca insanlar arasında bağlantılar kurulmakta, böylece insanların birbirini tanımasının ve anlamasının yolu açılmaktadır. İnsanlar birbirini tanımaya ve anlamaya başladığında; uzun vadeli kalıcı ilişkiler inşa edilmekte, kalpler kazanılmaktadır.

Kamu Diplomasisinde kültürel diplomasi; değişim programları ve yabancı ülkelerde bulunan kültür dernekleri aracılığıyla yürütülmektedir. Fullbright, Erasmus gibi değişim programları ve Fransız Kültür Merkezi, British Council gibi yapılanmalar bunun en iyi örneklerini oluşturmaktadır. Eğitim ve dil; toplumlar arasında etkileşim kurmak, uzun vadeli ilişkiler inşa etmek isteyen devletlerin son yıllarda yoğun olarak kullandıkları iki önemli unsurdur. Kendi dilini başka toplumlara öğretmeyi başarabilen ülkeler aynı zamanda o toplumun eğitim sistemi/anlayışı üzerinde de etkili olmakta, kendi kültürel değerlerinin hedef topluma yerleşmesini sağlayabilmektedir. Bunu yaparken hiçbir baskı ve dayatmada bulunmamakta, yumuşak güç unsurları dediğimiz kültür ve eğitimin çekiciliğini/cazibesini kullanmaktadır. Kültürel diplomasinin hedef kitleye verdiği mesajlar, o kültüre ilgi duyulmasını sağlarken aynı zamanda gelecekte verilecek siyasi mesajlara olumlu yaklaşılmasına da zemin hazırlamaktadır. Kültürel ilişkiler, toplumlar arasında derin etkileşimlerin kurulmasını sağlamakta, yanlış algı ve kanaatlerin ortadan kaldırılmasında önemli rol oynamaktadır.