Günümüz Yabancı Dil Öğretiminde Yeni Yaklaşımlara Bağlı Olarak Öğrenme Özerkliği ve Dilsel Özerklik

Abstract

Özet: 20. ve 21. yüzyıl boyunca dil olgusuna getirilen yaklaşımların yabancı dil eğitimi üzerindeki etkilerinden yola çıkıldığında, bildirişimsel yaklaşımın devamı niteliğindeki yöntem sonrası dönemin önemli belirginliklerinden biri de öğrenme özerkliği kavramıdır. Öğrenme özerkliği, yabancı dili iyi öğrenen özelliği olarak kişinin kendi öğrenimiyle ilgili karar verme yetkisini eline alması ve öğrenimini görece kendi başına yönlendirmesi olarak tanımlanmaktadır. Çalışmanın kuramsal temelinde, öğrenme özerkliğine yabancı dil öğrenme stratejileri ekseninde yaklaşılmıştır. Uygulama kısmında ise Oxford (1990) tarafından geliştirilip Cesur ve Fer (2007) tarafından Türkçeye çevrilmiş olan Dil Öğrenme Stratejileri Envanteri, İstanbul Üniversitesi, Hasan Âli Yücel Eğitim Fakültesi, Fransız Dili Eğitimi Anabilim Dalı’nda 1., 2., 3. ve 4. sınıflarda okuyan 58 öğretmen adayına uygulanarak öğrenme özerklikleri ve dolayısıyla da dilsel özerklikleri ölçülmek istenmiştir. Çalışmada kullanılan 5’li Likert derecelendirmesine sahip envanterin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı .87’dir. Sonuç olarak, öğrenme özerkliğine öğrenme stratejileri açısından bakıldığında, cinsiyet değişkeninden bağımsız olarak 4. sınıf öğretmen adaylarının yalnızca belleksel altboyutta daha özerk oldukları; ağırlıklı genel not ortalaması yüksek olan öğretmen adaylarının ise yalnızca üstbilişsel altboyutta daha özerk oldukları görülmektedir.

Anahtar Sözcükler: Dil Öğrenme Stratejileri, Öğrenme Özerkliği, Dilsel Özerklik, İyi Öğrenen, Yöntem Sonrası Dönem