Platon, Aristoteles ve Plotinus'ta Mimesis Teorisi

Abstract

Bu makalede Platon, Aristoteles ve Plotinus’un sanatsal faaliyeti mimesis olarak görmeleri yanında, bu üretim faaliyetinin mahiyeti noktasında birbirinden ayrıldıkları hususlar ele alınıp değerlendirilmektedir. Sanat eserinin hakikatten “üçüncü dereceden” uzaklığına yaptığı vurgu ve şairleri (sanatçıları) Devlet’inden kovması nedeniyle Platon çoğu zaman bir sanat düşmanı olarak görülür. Şölen diyalogunun duyulardan metafiziksel güzelliğe kadarki aşamalı yükselişi Platon’un üçlü mimesis’i olarak ele alınan yaklaşım tarzına karşı okunabilir. Bu çalışmada ayrıca Aristoteles’in mimesis teorisinin, benzer bir biçimde, onun epistemoloji ve ontolojisini büyük ölçüde yansıttığı ve Plotinus’un mimesis estetiğinin de Platon ve Aristoteles’in teorileri ekseninde mistik ve monist bir perspektifle yeniden inşa edildiği iddia edilecektir.