Ekosistem Tabanlı Fonksiyonel Planlama (ETFOP) Sürecinde Uzaktan Algılama Yöntemleri İle Orman Envanteri: Adıyaman Örneği

Abstract

Orman amenajman planlama sürecinin ilk adımını, konumsal orman fonksiyonlarının ortaya konulduğu, meşcere tipleri ve bunlara ilişkin dendrometrik veriler ile klimatik, edafik ve diğer floristik verilere ilişkin bilgilerin toplandığı “Orman Envanteri” oluşturmaktadır. Orman envanterinde bilgi toplamak amacıyla değişik bilgi kaynaklarına başvurulmaktadır. Ülkemizde plan ünitesi bazında yapılan orman envanterinde meşcere tiplerini ayırmak ve ağaç servetini meşcere tipleri bazında daha güvenilir ve doğru olarak tahmin etmek için, 1963 yılından bu yana amenajman çalışmalarında hava fotoğrafları ve yersel ölçmeleri birleştiren kombine envanter yöntemleri kullanılmaktadır. 1972’de LANDSAT programının ilk uydusu fırlatıldıktan sonra, orman envanterinde uydu verilerinin kullanımına yönelik ilgi başlamış olup, uzaktan algılama teknolojisindeki gelişmelerle birlikte yüksek çözünürlüklü görüntü üreten algılayıcıların üretilmesi ve uydu verilerinin fiyatındaki kayda değer düşmeler nedeniyle bu ilgi oldukça artmıştır. Ancak, 2008 yılında yürürlüğe giren yeni amenajman yönetmeliğinin öngördüğü ETFOP yaklaşımında, hava fotoğrafları halen önemini korumaktadır. Günümüzde analog fotogrametri alet ve yöntemlerinden sayısal fotogrametri alet ve yöntemlerine doğru yaşanan geçiş sonucunda, sayısal hava kameraları ile pankromatik ve RGBI (Red Green Blue Infrared- Kırmızı Yeşil Mavi Kızılötesi) olarak dört bantlı görüntülerin elde edilebiliyor olması orman envanterinde büyük avantajlar sağlayacaktır. Bu bildiride; 1973 yılından bu yana planları yenilenemeyen Doğu ve Güneydoğu ormanlarının amenajman planlarının yeni yönetmelik hükümlerine uygun bir şekilde yenilenebilmesi için tasarlanan, uydu görüntüsü, hava fotoğrafı ve yersel ölçümlere dayanan “üç aşamalı envanter modeli” açıklanacaktır.