dc.identifier.citation | Türkkal S., Özçatalkaya N. E., Çiftçi E., Yaman G., Şatana D., "Tedizolid ve Omadasiklin’nin Tüberküloz Dışı Mikobakterilere karşı in vitro etkinliğinin araştırılması", European Society of Mycobacteriology Annual Congress , Tirane, Arnavutluk, 25 - 28 Haziran 2023, ss.46 | |
dc.description.abstract | Tüberküloz Dışı Mikobakteriler (TDM), çevrede her yerde özellikle toprak ve su kaynaklarında bulunan, fırsatçı patojenlerdir. Tüberküloz Dışı Mikobakteri kaynaklı enfeksiyonlara karşı uygun ilaç rejimlerinin oluşturulabilmesi için antibiyotik duyarlılık testlerinin yapılması gerekmektedir. Bu çalışmada 60 hızlı, 45 yavaş üreyen toplam 105 tüberküloz dışı mikobakteri suşunun tedizolid ve omadasikline karşı antimikrobiyal duyarlılıkları CLSI M24 ve M62 rehberleri doğrultusunda kolorimetrik mikrodilüsyon yöntemi ile araştırılmıştır. Araştırmada tedizolid için 0.015-32 µg/ml, omadasiklin için 0.003-64 µg/ml MİK aralığı kullanılmıştır. Tedizolidin duyarlılığının değerlendirilmesinde literatür bilgisine dayanarak, CLSI M62’de linezolid için önerilen kritik konsantrasyon değerleri (≤8 µg/ml duyarlı; 16 µg/ml orta duyarlı; ≥32 µg/ml dirençli) kullanılmıştır. Tedizolid için hızlı üreyen TDM’lerden sadece M.fortuitum orta duyarlı (1/29; 16µg/ml) ve yavaş üreyen TDM’lerden M.avium dirençli (1/6; ≥32 µg/ml ) olarak belirlenirken, diğer tüm TDM suşlarının duyarlı (103/105; ≤8 µg/ml) olduğu saptanmıştır. Omadasiklin için önerilen herhangi bir kitik konsantrasyon değeri bulunmadığından bu antibiyotik için sadece saptanan MİK değerleri bildirilmiştir. Elde edilen MİK değerleri ekli tabloda görülmektedir. Bu çalışma, tedizolidin TDM’ler üzerinde güçlü in vitro etkisinin var olduğunu, ancak omadasiklinin hızlı üreyen suşlar üzerinde değişken sonuçlar verdiğini, TDM tedavi rejimlerinin oluşturmasında türe özgü antimikrobiyal duyarlılık testlerinin yapılmasının gerekli olduğunu göstermektedir.Anahtar Kelimeler: Tedizolid ve Omadasiklin, Tüberküloz, Tüberküloz Dış Mikobakteri, Mikrodilüsyon, Antitüberküloz Duyarlılık TestiBu çalışma, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: 36925In Vitro Activity of Tedizolid and Omadacycline in Nontuberculous MycobacteriaTurkkal S, Ozcatalkaya NE, Ciftci E, Yaman G, Satana DIstanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Medical Microbiology, 34093, Fatih, Istanbul, Turkey.Nontuberculous mycobacteria (NTM) are opportunistic pathogens found everywhere, especially in soil and water sources. In order to establish appropriate drug regimens against NTM infections, antibiotic susceptibility tests must be performed. In this study, the antimicrobial susceptibilities of a total of 105 NTM strains, including 60 rapid-growing and 45 slow-growing strains, to tedizolid and omadacycline were investigated using the colorimetric microdilution method according to CLSI M24 and M62 guidelines. The MIC range of 0.015-32 µg/ml was used for tedizolid and 0.003-64 µg/ml for omadacycline. Based on literature information, the critical concentration values recommended for linezolid in CLSI M62 (≤8 µg/ml susceptible; 16 µg/ml intermediate; ≥32 µg/ml resistant) were used to evaluate the susceptibility of tedizolid. Only one rapid-growing strain, M. fortuitum, was found to be intermediate (1/29; 16 µg/ml) to tedizolid, and one slow-growing strain, M. avium, was found to be resistant (1/6; ≥32 µg/ml), while all other NTM strains were susceptible (103/105; ≤8 µg/ml). As there is no recommended critical concentration value for omadacycline, only the MIC values obtained were reported for this antibiotic. The obtained MIC values are shown in the attached table. This study demonstrates that tedizolid has a strong in vitro effect on NTM, but omadacycline gives variable results on NTM strains, indicating that species-specific antimicrobial susceptibility testing is necessary to establish NTM treatment regimens.Key Words: Tedizolid, Omadacycline, Tuberculosis, Nontuberculous Mycobacteria, Microdilution, Antituberculous Susceptibility Testing The present work was supported by the Research Fund of Istanbul University. Project No: 39625 | |