Halvetiyye Tarikatı, nefis terbiyesini esas alan tarikatlardan birisidir. Bu tarikata mensup şeyhler, sâlikin manevî yolculukta nefis mertebeleri ile ilgili ihtiyaç duyduğu hususları açıklamak üzere Atvâr-ı Seb‘a adıyla ...

Bu makalede, İslami ilimlerin bir bütün olduğu gerçeğinden hareketle Tasavvuf ile Nahiv ilminin kullanmış olduğu terminolojinin benzerliklerine dikkat çekilmiştir. Nahiv ilminin kullandığı terminoloji tasavvufi açıdan ...

Bu çalışmada, Kâdirî şeyhlerinden Abdülkadir b. Muhyiddin el-Erbilî’nin (ö.1897) vahdet-i vücûd risalesi çerçevesinde konu ile ilgili görüşleri ele alınmıştır. Tarikat mensuplarının vahdet-i vücûda yaklaşımlarını üç ...

Bu çalışmada Kuzeybatı Azerbaycan'da faaliyet gösteren Muhammed Nasih Efendi'nin biyografisi ve dini-tasavvufi görüşleri ele alınmaktadır. Makalede Nakşibendiyye tarikatına mensup olan şeyhin hayatı, silsilesi, faaliyetleri ...

Mustafa Kemâleddin el-Bekrî, Halvetiyye tarîkatının Bekriyye şubesi kurucusudur. Abdülgani en-Nablûsî’nin himayesinde yetişti. Şam’da tanıştığı Halvetî-Şâbânî şeyhi Abdüllatîf b. Hüsâmeddin’e intisap etti. Şeyhinin vefâtından ...

Her din ve düşüncenin kendi mensuplarına bazı manaları ifade etmek için kullandıkları sembolleri vardır. İslam tasavvuf kültüründe de pek çok sembole rastlanır. Bunların en dikkat çekenleri tarikat ehlinin giydiği ya da ...

Muhammed Sâdık Efendi, Üsküdar Alacaminare Tekkesi’nde yaklaşık on beş yıl şeyhlik yapmış ve burada halkın manevî yönden yetişmesine katkıda bulunmuş bir Nakşi şeyhidir. Bu çalışmada, onun "Ma‘rifetü’n-nefs" adlı eserinde ...

Bu çalışmada Celvetîye tarikatının kurucusu Azîz Mahmud Hüdâyî’nin (ö.1038/1628) dördüncü kuşak halifesi ve kendi adıyla anılan Hakkıyye kolunun da kurucusu kabul edilen İsmail Hakkı Bursevî’nin tasavvufa dair eserlerinde ...

Bu çalışmada Celvetiyye tarikatının kurucusu Aziz Mahmud Hüdayi'nin Hz. Peygamber tasavvuru ele alınmaktadır. Tasavvufi düşüncede İbnü'I-Arabi takipçisi olan Hüdayi'nin Hakikat-i Muhammediyye ve Nur-i Muhammedi kavramlarıyla ...

Sufilere göre ölüm hayatın bir meyvesi, kul ile yaratıcısı arasındaki ayrılığın son bulmasıdır. Sufiler ölümü ihtiyari ve ıstırari olmak üzere iki şekilde değerlendirmişlerdir. Sufilerin ölüm konusundaki düşünceleri onların ...