The Role of The Enslaved Populations in The Urartian Settlement Policy

Abstract

Urartu Krallığı, merkezi bölgesi olan Van Gölü Havzası’nda iskân politikasını hayata geçirebilmek için coğrafi zorlukları aşmanın ötesinde birçok sorunla karşılaşmıştır. Kent kurmak, zirai tarım alanları oluşturmak ve askeri gücünü ayakta tutabilmek için gerekli olan nüfusu sağlamak bu sorunlar içerisinde yer almaktadır. Göçebe ve yarı göçebe aşiretlerin iskânı, kurulacak yeni kentlerin inşasında ve açılacak yeni tarım alanlarında çalışacak nüfusun temini krallığın iktisadi anlamda elde edeceği başarıyı da tanımlamaktadır. Bu başarının istikrarlı bir hal alması ise standarları belli bir iskân anlayışı ile mümkündür. İskân ettirilecek kişilerin temini ve krallığa dahil edilmesi yeni kentlerin kurulması ve yeni seferler demektir. Urartu için kuralları Asur tarafından konulmuş bir esir edinme politikası nüfus temininde önemli bir unsurdur. Urartu nüfusu içerisindeki esir nüfusun tam olarak ne şekilde muamele gördüğünü bilemesek bile üretime katıldıkları, krallık için savaştıkları ve yeni kentlerin inşasında görev aldıkları kesindir.