Izutsu sonrası Kur'an Araştırmalarında Kullanılan Yapısal Semantiği Kavramlaştırma Problemi

Abstract

Bu çalışmada, Toshihiko Izutsu’nun God and Man in the Koran adlı eseri tercüme edildikten sonra, Türkiye’de Kur’ân araştırmalarında meydana gelen değişiklikler ve yapısal semantik uygulamaları ele alındı ayrıca bu metodun, Kur’an Araştırmalarına ne gibi etkileri olduğu incelendi. Çalışmada öncelikle Izutsu’nun Kur’an Araştırmaları ile ilgili eserleri kısaca tanıtıldıktan sonra, makalemize konu olan eserlerinde, Kur’an araştırmaları için önerilen yeni metodun ne olduğu tanıtıldı ve bilim adamlarının bu yeni dilbilimsel yaklaşımı eserlerinde nasıl uyguladıkları değerlendirmeye tabi tutuldu. Ancak bu çalışmaların Izutsu’nun adı geçen eserinin (eksik) tercümesine dayandığını ve temel bazı hatalarının var olduğunu gözlemledik. Bir disiplin olmasına rağmen semantikten bir metot olarak bahsedilmesi bu hataların en başında geleni idi. Uygulamalardaki eksikliklerin nedenlerini araştırdığımız da ise karşımıza şu sonuçlar çıktı:Yapısalcılığın anahtar kelimeleri Türkçe’ye yanlış tercüme edilmiş ve Izutsu’nun yapısal semantik uygulamasına konu olan eseri, teorik alt yapısı eksik olan aktarıcı/adaptasyoncu tarafından tabii olarak farklı bir kavramlaştırma (conceptualisation) yapılarak tercüme edilmiştir.