Kamu Hastanelerinde Örgütsel Bağlılık Düzeyi: İstanbul Örneği

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı sağlık personelinin örgütsel bağlılık düzeylerinin ve bağlılığı etkileyen faktörlerin belirlenmesidir. Yöntem: Araştırma kapsamında İstanbul İlinde bulunan 38 kamu hastanesinde toplam 3.596 çalışanın örgütsel bağlılık düzeyi Allen ve Meyer’in “Üç Boyutlu Kurumsal Bağlılık Ölçeği” aracılığıyla incelenmiştir. Yaş, cinsiyet, eğitim durumu, görev yapılan birim, toplam çalışma süresi ve kurumda çalışma süresi değişkenlerinin örgütsel bağlılık düzeylerine etkisi analiz edilmiştir. Veriler SPSS Statistics Versiyon 22 programı ile analiz edilmiştir. Çalışmada değişkenler arasındaki ilişkileri analiz etmek üzere Student T ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) testleri uygulanmıştır. Bulgular: Personelin örgütsel bağlılığı ortalama düzeyde (kadınlarda 3,08; SS=0,82 ve erkeklerde 3,24; SS=0,89) bulunmuştur. Erkeklerin bağlılık düzeyi kadınlara göre daha yüksek ve istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmüştür (p=0,000). Yaş arttıkça bağlılığın arttığı (p=0,000), eğitim düzeyi arttıkça ise bağlılığın azaldığı (p=0,000), çalışma süresi hem (toplam hem de kurumda çalışma süresi) arttığında bağımlılığın arttığı görülmüştür (p=0,000). En düşük bağlılık düzeyinin tıbbi hizmetler grubunda çalışan personele ait olduğu görülmüştür (ort=2,91). Sonuç: Kurumların en değerli kaynaklarından birisi insan kaynağıdır. Kurumsal başarı için insan kaynağının iyi bir şekilde yönetilmesi ve performansının yüksek olması önemlidir. Yapılan çalışmalar örgütsel bağlılığı yüksek çalışanların kuruma pozitif katkılar sağladığını göstermektedir. Sağlık hizmetinin sunumunda elzem bir yere sahip olan personelin örgütsel bağlılığının yükseltilmesi için, kurum içi süreçlerin iyi yapılandırılması ve bağlılığı artırıcı faaliyetlerin uygulanması önerilmektedir.