Kadın hastalıkları ve doğum klinikleri dışında çalışan doktor ve yardımcı sağlık personelinin HPV enfeksiyonu ve aşısına yönelik farkındalık, bilgi düzeyi ve tutumları

Abstract

Amaç: Bu çalışma sağlık çalışanlarının HPV enfeksiyonu ve aşısınayönelik farkındalık, bilgi düzeyi ve tutumlarının belirlenmesi amacıylatasarlandı.Gereç ve Yöntemler: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve AraştırmaHastanesi’nde obstetrik-jinekoloji dışındaki uzmanlık alanlarında gö-rev yapmakta olan hekim (n=142) ve diğer sağlık personeli (n=169)olmak üzere toplam 311 sağlık çalışanı ile yürütülen bu çalışmada,araştırıcılar tarafından literatür ışığında geliştirilen bir anket formu kullanıldı. Sosyodemografik özellikler, HPV enfeksiyonu ve aşısına yönelikfarkındalık ve bilgi düzeyi, HPV aşısı ve düzenli jinekolojik kontrollereyönelik tutumun incelendiği maddeler içeren bu anket formu yüzyü-ze görüşme yöntemi ile katılımcılara uygulandı. Her bir doğru yanıt 1puan ile kodlanarak bilgi ve farkındalık düzeyi değerlendirildi.Bulgular: Diğer sağlık personeli ile kıyaslandığında, hekimler arasındaebeveyn olanların sayısı daha az, erkeklerin sayısı ise daha yüksek bulundu. Virüs kaynaklı kanser (p=0.01), human papilloma virüsü (p=0.0001),servikal kanser, HPV aşısı ve tiplerine yönelik farkındalığın hekimler arasında diğer sağlık çalışanlarına göre belirgin şekilde daha yüksek oldu-ğu belirlendi. Kendilerine aşı yaptırma konusundaki tutumları arasındahekimler ve diğer sağlık çalışanları arasında belirgin bir farklılığa rastlanmazken, çocuklarına aşı yaptırma konusunda olumlu düşünenlerin sayısıhekim grubunda diğer sağlık personeline göre anlamlı şekilde daha fazlabulundu (kız çocukları için p<0.001 ve erkek çocukları için p<0.05). Hekimlerin HPV ile ilgili bilgi düzeylerinin de diğer sağlık personeline görebelirgin şekilde daha yüksek olduğu belirlendi (p<0.001).Sonuç: Hekimlerin HPV enfeksiyonu ile servikal kanser arasındakibağlantı konusunda daha bilgili olmalarının yanısıra, HPV aşı ve tiplerinin varlığı konusunda da daha yüksek farkındalığa sahip olmalarının,aşılama konusunda diğer sağlık personeline göre daha gönüllü olmalarında rol oynayabileceği düşünülmektedir.