Din ve Sosyal Hayatta Kadın

Abstract

Kur’an-ı Kerîm, bütün insanların bir erkek ve kadından meydana geldiğini bildirmektedir. Bütün insanlığın ana-babası birdir. Herkes Adem ile Havva’dan çoğalmıştır.

Bu iki zâtın kurduğu aile, insanlığın temelini oluşturmaktadır. İnsanlık tarihi boyunca bütün aile kuruluşlarında erkek ve kadın ana unsurdur. Biri olmadan diğeri, diğeri olmadan öbürünün olması mümkün değildir. Kadın, insanlık ailesinin ana faktörüdür. Asil ve kurucu üyesidir. Onsuz aile kurulmaz ve nesil çoğalmaz.

İnsanlığın temelini oluşturan kadına, Allah tarafından tevdi edilen en önemli kabiliyet ve yüklenen görev, hiç şüphesiz “analık” vazifesidir. Analık, kadına verilmiş üstün bir paye ve şereftir. Nesillerin yetişmesinde annelerin rolü büyüktür.

Allah Teâlâ, kadın ve erkeği tek başına değil birbirine muhtaç ve birbirinin tamamlayıcısı olarak yaratmıştır. Kadın, sevilen ve sayılan bir hayat arkadaşıdır. Kadın, toplumun mihenk taşıdır, aynasıdır ve kısaca hayat damarıdır. İslam’dan önce hor görülen kadına Kur’ân sahip çıkmış ve onların hakkını koruma altına almıştır. Kadın sosyal hayatın da önemli bir elemanıdır. Onsuz sosyal hayatta başarı sağlanamaz.