Türkiyede yaşlı nüfusun artışının neden olduğu sorunlar

Abstract

65 ve üzerindeki yaş grubundaki insanların sosyal olarak beklentileri, diğer yaş grubundakilerden farklı olduğu gibi kendi yaş grubu içinde de farklılık göstermektedir. Genç yaşlı döneminde daha çok sosyal faaliyetlere ihtiyaç duyulur. Buna karşılık ileri ve çok ileri yaşlılık dönemlerinde sağlık hizmetleri ile bakım önem kazanmaktadır. Türkiye’de yaşlılık döneminde ihtiyaç duyulan hastalıkların tedavisi ve bakımı büyük oranda genel sağlık hizmetleri içinde gerçekleştirilmektedir. Huzurevleri ve yaşlı bakımevleri Türkiye’nin batı yarısında toplanmıştır. Söz konusu hizmetlerin maliyetleri yüksektir. Çoğu zaman yaşlılar bir sosyal güvenlik kuruluşunun koruması altında değildir. İhtiyaç duyulan hizmetlerin büyük kısmı vakıflar veya ticari kuruluşlar tarafından sağlanmaktadır. Gelenekler, özellikle büyük ailelerde yaşlı bireylerin aile içinde bakımını öngörmektedir. Ancak değişen ekonomik ve sosyal koşullar ve çekirdek aile yapısının hakim olmaya başlaması, bu durumun sürdürülmesini zorlaştırmaktadır. Türkiye’nin yaşlılık konusunda temel politikası, yaşlıların bulundukları ortamda bakılması veya baktırılması esasına dayanmaktadır. Dünyada yaşlıların bakımı ile ilgili yeni strateji de bu yöndedir. Huzurevleri ile bakımevlerindeki yaşlıların, sosyal açıdan yalnızlığa itildiği düşüncesi hakimdir. Bunun yerine evde bakım projeleri daha çok desteklenmektedir. Bunu sağlamak için yaşlı başına belli bir bakım ücretinin ödenmesi, görevlilerin erken ve ileri yaşlıların bakımını yaşadıkları ortamlarda gerçekleştirmeleri temel uygulamalardır. Türkiye’de evde veya yerine bakım konusunda çalışmalar yapılmaktadır. Konunun istismar edilmemesi, iyi bir denetleme sisteminin kurulması ile sağlanabilecektir.